“Et tu, Brute”? waren de laatste woorden die Julius Caesar sprak voor dat hij op brute wijze om het leven werd gebracht met 23 messteken. Dit gebeurde in 44 voor Christus in het Theatrum Pompeii, het theater van Pompeus waar de senaat bij elkaar kwam.
Het gebouw was het eerste stenen theater in het Romeinse Rijk en ook gelijk de grootse. Het was hier waar op 15 maart ongeveer 60 mensen, waaronder Brutus, meehielpen bij de moord op Caesar. Zijn lichaam werd later gecremeerd en op de plek van de crematie werd enkele jaren later de Tempel van Caesar gebouwd, die momenteel door miljoenen bezoekers wordt bezocht in het welbekende Forum Romanum. Een stuk minder bekend is de plek waar hij zijn laatste adem uitblies.
De ruines van het Theatrum Pompeii zijn tot op de dag van vandaag te bezoeken. Midden in de stad, aan de rand van Trastevere, bevindt zich een plein dat tegenwoordig Area Sacra dell ’Argentina heet. In 1929 werd hier het theater samen met vier tempels opgegraven. In de middeleeuwen waren er nieuwe gebouwen op de locatie geplaatst maar Mussolini liet die in de jaren 20 afbreken omdat hij meer ruimte wilde voor het verkeer. Bij toeval werden toen de vier tempels en een deel van het theater ontdekt. Van drie van de vier tempels is het niet helemaal duidelijk wat hun functie was. Van de tempel is nog een gedeelte bewaard gebleven, zoals de achtermuur van het Senaatsgebouw. Veel andere overblijfselen liggen nog onder straten of zijn in kelders te zien. Bij het zoeken tussen de ruïnes en restanten zal wellicht plots iets anders opvallen…
Kattenparadijs
Het is misschien even zoeken bij Torre Argentina maar zodra de eerste kat tussen de ruines is gespot, duiken ze opeens overal op en zit er op elk plekje wel een kat..Nergens in Rome vind je zoveel katten bij elkaar dan bij deze archeologisch opgraving. Sommige zoeken wat rust en schaduw op, andere liggen languit in de zon te bakken. Het is zonder enige twijfel hun plek. Het is een leuk gezicht, de spelende dieren tussen de opgravingen, die van de historische grond hun thuis hebben gemaakt.
Katten en de Romeinen, een eeuwenoude relatie
De relatie tussen de inwoners van Rome en haar katten gaat vele eeuwen terug. Katten waren in de Romeinse tijd al erg belangrijk voor de Romeinen. Zo werden ze vroeger net als tegenwoordig gehouden als huisdieren en muizenvangers. Omdat veel knaagdieren het graan dat bestemd was voor de mensen opaten waren katten onmisbaar, die konden de muizen en ratten immers vangen. Minstens zo belangrijk was hun rol als beschermers van de tempels en bouwwerken uit het Romeinse Rijk. Katten werden gezien als hoeders van de belangrijke gebouwen. Libertas, de Romeinse godin van de vrijheid, werd altijd afgebeeld met een kat aan haar voeten en het was niet ongebruikelijk dat Romeinse keizers katten als cadeau kregen. Ook enkele duizenden jaren geleden maakte katten dus deel uit van het Romeinse leven.
De mensen achter de katten
De verzorging van de katten komt grotendeels neer op de nek van vrijwilligers en bewoners. Al sinds de katten er na de opgravingen in 1929 neer zijn gestreken wordt er voor hen gezorgd door vrouwen uit de buurt. In eerste instantie ging het alleen om het voeden van de dieren maar na verloop van tijd bleek dit niet voldoende te zijn. Er werd een stichting en opvang opgericht voor de katten. Hun voornaamste doelen zijn het steriliseren van de poezen en het verzorgen van de zieke dieren. Helaas hebben ze er ook nog een ander probleem bijgekregen. Door de bekendheid van de plek als kattentempel zijn er veel mensen die hier hun katten achterlaten wanneer die te oud en ziek zijn of wanneer ze op de dieren zijn uitgekeken. Die katten worden vooral binnen opgevangen. Jaarlijks komen er honderden vrijwilligers vanuit de hele wereld om een handje te helpen bij de verzorging van de katten. En iedereen die nog vakantieplannen moet maken, de opvang zoekt altijd mensen die de katten willen helpen!
